dzień 2 z 7

dzisiaj też w telegraficznym skrócie, ale od dwóch dni kocia Nikita ma rujkę i wykańcza nas swoim wyciem dzień i noc. 

 A wtorek rozpoczął się od niespodzianki za oknem, że śnieg będzie padać, to wiedziałam ale, że aż tyle go napada. I z jednej strony skwer zaspany śniegiem wygląda jak z bajki, ale w lutym gdy wypatruję wiosny, taki widok już tak nie cieszy jak w grudniu. 

co ta śnieg, psia Mopsia nie ma zamiaru się obudzić, do tego wtula się w moją nogę jak w najlepszą poduszkę 

poranny spacer 

kawa i do pracy 

a po pracy postanowiłam wskoczyć na rower 

 było zimno, wiało i do tego tym razem jazda po śniegu do łatwych nie należała, ale było warto, zobaczyć jak słońce przedarło się przez chmury. Przez ostatnie tygodnie gdy niebo było szare i zasnute bardzo tęskniłam za słońcem.   

takie o to bałwaniaste okazy można było spotkać po drodze 

 

a w domu kocia istota i jej koncerty 

gorąca herbata i powrót do dłubania nad projektami i niestety czeka mnie długa noc nad nimi